Śnieżne krajobrazy

Nasza zima w woreczku – zabawa sensoryczna.

Mocne woreczki strunowe wypełniamy wybraną substancją: pianką do golenia, żelem do włosów lub mydłem w płynie. Wrzucamy do środka np. srebrne cekiny i gwiazdki, wycięte dziurkaczami śnieżynki, brokat, skrawki folii aluminiowej. Dokładnie zamykamy woreczki i wszystko mieszamy. Za pomocą taśmy rodzic przykleja woreczki do okien – dziecko może palcami przemieszczać swój „zimowy krajobraz”.

Śnieg jest jak… – zabawa słowna.

Dziecko tworzy porównania: Śnieg jest biały/ mokry/ zimny/ lepki/ miękki jak… lub Śnieg jest jak…

Śnieżynkowe wzory – ćwiczenie spostrzegawczości.

Dziecko dostaje 15 patyczków kosmetycznych. Rodzic pokazuje wzór śnieżynki ułożony z patyczków, a dziecko go odtwarza.

Karta pracy– grafomotoryka, symetria. KP str.47

Roztapiamy lód – zabawa badawcza.

Rodzic przygotowuje wcześniej kostkę lodu, w której zamrożone jest cekin (może być w kształcie śnieżynki). Zadaniem dziecka jest doprowadzenie do roztopienia kostki i odzyskanie cekina. Najpierw zastanawiamy się, jak to można zrobić, podajemy propozycje. Następnie sprawdzamy, czy te sposoby działają i który z nich jest najskuteczniejszy. Dzielimy się swoimi obserwacjami, formułujemy wnioski.

Zimowa noc – praca plastyczna.

Dziecko odrysowuje na białym papierze sylwetki zwierząt: sowy, niedźwiedzia, sarny, a następnie wycina ją (nie koloruje). Rodzic na czarnym brystolu rysuje białym markerem lub kredką kontury drzew i krzewów. Dziecko przykleja swoje zwierzęta, tworząc zimowy, nocny pejzaż. Przyklejone zwierzęta można fragmentarycznie posmarować klejem magicznym i poprószyć srebrnym brokatem.