Historia szkoły

Dzieje Szkoły Powszechnej w Pruszczu Gdańskim rozpoczynają się z chwilą jej otwarcia, tj. od dnia 10 czerwca 1945 roku, przez nauczyciela Stanisława Piotrkowskiego. W naszym mieście wszędzie było widać jeszcze ślady wojny, która tak niedawno tu szalała. Poza Urzędem Miejskim, stacją kolejową i szpitalem nie istniały w Pruszczu inne obiekty użyteczności publicznej.

W gmachu, który przejściowo spełniał rolę polowego szpitala, znalazła swoją siedzibę pierwsza w naszym mieście szkoła podstawowa. Oto opis jej wyglądu zaczerpnięty z kroniki Szkoły Podstawowej Nr 2:

„Gmach ten przedstawiał wygląd ponury i szpetny. Zawalony był łóżkami, brudnymi bandażami oraz wszelkimi odpadkami i nieczystościami, porozbijanymi szafami, ławkami i stołami /…/ podobny był raczej do siedliska złych duchów niż do gmachu dawnej szkoły.”

Stanisław Piotrkowski, nie szczędząc sił, zajął się gromadzeniem materiałów, aby jak najszybciej wyremontować budynek. Oszklono kilka okien, wysprzątano klasy i zgromadzono w nich wszystkie ocalałe z pożogi wojennej pomoce naukowe i sprzęty. Ten nietypowy rok szkolny zakończył się 15 lipca 1945 roku i 49 pierwszych uczniów rozpoczęło pierwsze powojenne wakacje. Dnia 1 sierpnia 1945 roku kierownikiem szkoły została Władysława Białecka.

Dzięki jej inicjatywie udało się wyremontować kolejne sale lekcyjne, przejęto na potrzeby szkoły budynek Milicji Obywatelskiej, sprowadzono nowe pomoce naukowe i sprzęty do wyposażenia sal. Do nowego roku szkolnego 1945/46, który uroczyście rozpoczął się 4 września przygotowywali dziatwę Stanisław Piortowski i Halina Mackiewicz. Grono pedagogiczne składało się z pięciu nauczycieli, a liczba uczniów wzrosła do 250. Tak rozpoczyna się historia naszej szkoły.